Wakend in een wachten

Plaats hier je gedichten die je aanspreken (wel graag bron vermelding erbij)
Plaats reactie
Ainila Heca Wiya
Beheerder
Berichten: 1631
Lid geworden op: 22-08-2011 00:24

Wakend in een wachten

Bericht door Ainila Heca Wiya » 29-01-2013 20:00

Afbeelding

Geprangd tussen verontrusting en vreugde
betast ik de schaduwen in de mensen.

Doordravend dreunen zij over harde wegen.
Het voorspel van de zomer verzacht, geeft kansen.

Maar wat een kabaal, ook onder huiden.
Slechts enkele oases resten nog
en het thuiszijn in een witte vrede,
ondeelbaar met zovelen die dolen.

Wachten duurt lang, op het helen, 't vinden
van vriendschap, diepe verbondenheden.

Wakend tussen verontrusting en vreugde
beleef ik licht en schaduw in de mensen.

De levende lente geeft krachten en kansen
om te dragen, het te vertragen tot weten.

De diepte wacht, vooral onder de huiden,
in eenvoudige oases, stille
momenten van raken en geraakt zijn,
het ontmoeten van andere zoekenden.

Wachten duurt lang, op het openplooien
van het licht tot een leven in liefde.

Wakend in een wachten reik ik mijn handen,
weet ik het licht, voel de groeiende kansen.

En ik dans en zing 't welig, woelig bestaan,
bewegend van verontrusting naar vreugde.
Geprangd tussen verontrusting en vreugde
betast ik de schaduwen in de mensen.

Doordravend dreunen zij over harde wegen.
Het voorspel van de zomer verzacht, geeft kansen.

Maar wat een kabaal, ook onder huiden.
Slechts enkele oases resten nog
en het thuiszijn in een witte vrede,
ondeelbaar met zovelen die dolen.

Wachten duurt lang, op het helen, 't vinden
van vriendschap, diepe verbondenheden.

Wakend tussen verontrusting en vreugde
beleef ik licht en schaduw in de mensen.

De levende lente geeft krachten en kansen
om te dragen, het te vertragen tot weten.

De diepte wacht, vooral onder de huiden,
in eenvoudige oases, stille
momenten van raken en geraakt zijn,
het ontmoeten van andere zoekenden.

Wachten duurt lang, op het openplooien
van het licht tot een leven in liefde.

Wakend in een wachten reik ik mijn handen,
weet ik het licht, voel de groeiende kansen.

En ik dans en zing 't welig, woelig bestaan,
bewegend van verontrusting naar vreugde.
Geprangd tussen verontrusting en vreugde
betast ik de schaduwen in de mensen.

Doordravend dreunen zij over harde wegen.
Het voorspel van de zomer verzacht, geeft kansen.

Maar wat een kabaal, ook onder huiden.
Slechts enkele oases resten nog
en het thuiszijn in een witte vrede,
ondeelbaar met zovelen die dolen.

Wachten duurt lang, op het helen, 't vinden
van vriendschap, diepe verbondenheden.

Wakend tussen verontrusting en vreugde
beleef ik licht en schaduw in de mensen.

De levende lente geeft krachten en kansen
om te dragen, het te vertragen tot weten.

De diepte wacht, vooral onder de huiden,
in eenvoudige oases, stille
momenten van raken en geraakt zijn,
het ontmoeten van andere zoekenden.

Wachten duurt lang, op het openplooien
van het licht tot een leven in liefde.

Wakend in een wachten reik ik mijn handen,
weet ik het licht, voel de groeiende kansen.

En ik dans en zing 't welig, woelig bestaan,
bewegend van verontrusting naar vreugde.
[/code]
Welkom medereizigers!

WE DIENEN TE WETEN DAT WIJ ZELF DIE VERANDERING ZIJN !!

"Je bent op het moment dat je besluit te ZIJN."

"Bevrijd, Verspreid en Verbind !

Thalita26*Trouwe Papoose*
Berichten: 1144
Lid geworden op: 19-09-2011 19:37

Bericht door Thalita26*Trouwe Papoose* » 30-01-2013 16:49

prachtig xxxxx
Tot in het diepste van mijn hart: daar is het puur, zoals het moet zijn bedoeld.

Plaats reactie

Terug naar “Gedichten”