Moeilijk voor mezelf,
maak ik de dingen om heen.
Hoe groot, hoe klein, hoe zwaar, hoe fijn,
Bergen creëren, kan ik als geen één.
Soms verlies ik de controle,
over alles wat ik doe en voel
En kan ik niet meer duidelijk zien
Wat ik nou eigenlijk wil en bedoel.
Ik voel soms dat ik word gescheiden
in twee delen van mijn ik.
Vechtend zoeken zij hun weg,
waardoor ik zelf bijna stik.
De beklemming die dit mij geeft
Dwingt mij tot een onmogelijke taak
Van zwart en wit weer grijs te maken
Waarmee ik soms mensen raak.
Dan laat ik mijn gevoel weer gaan,
zonder controle over het hoe
En kan ik weer gaan uitleggen waarom
ik de dingen doe zoals ik doe
Maar dat wordt niet altijd begrepen
door alles om mij heen
En krijg ik het weer voor elkaar
en voel me dan immens alleen.
Zo houd ik mijn doorbroken cirkel,
dus toch maar weer in stand.
Dit is niet wat wil, maar heb dit alles
Soms zelf niet in de hand.
Ik weet dat het af en toe beter is,
de bergen te laten zijn
Maar de zoektocht door deze hoge bergen,
voelt tevens zo verdomde fijn!
Zoektocht door bergen
-
Thalita26*Trouwe Papoose*
- Berichten: 1144
- Lid geworden op: 19-09-2011 19:37
Zoektocht door bergen
Tot in het diepste van mijn hart: daar is het puur, zoals het moet zijn bedoeld.