Medicijnwiel

https://youtu.be/8UNfnc9kV-Y

als ik een gedachte krijg, kies ik toch wat ik ermee doe? Je bent toch verantwoordelijk voor hetgeen je doet?
voorbeeld:
als ik de gedachte krijg 'ik wil mijn kind knuffelen' Dan kies je er nog voor of je het werkelijk doet. Want als je kind niet naast je zit, dan moet je nog naar het kind toelopen om het te kunnen knuffelen...
dus kies je er toch voor of je je gedachte doet of niet?
Dit is een positief voorbeeld, nu een negatief voorbeeld
als iemand de gedachte krijgt 'ik wil die slaan want die maakt mij boos'. Dan kies er je er nog voor of je wilt toegeven aan die wil/gedachte/behoefte om te slaan.
Als je slaat, dan ben je wel verantwoordelijk voor je gedrag en moet je ook instaan voor de consequenties die hieraan kunnen vasthangen, in de meeste gevallen is dit straf.
...

Die keuze ligt inderdaad bij jezelf, maar.....
een gedachte komt niet voor niets bij je op. De meeste gedachten worden als "normaal" beschouwd en daar staat men in principe niet meer bij stil en handelt daarbij gewoon, zoals het knuffelen van een kind.
Sommige gedachten komen in je op voor een les...het universum biedt je dan een les aan en daarin maak jij de keuze of je die les aangaat.
En daarnaast heb je nog impuls...daar komen vaak emoties bij kijken.
Als je kijkt naar het negatieve voorbeeld, dan reageer je vaak impulsief vanuit je emotie en is je reactie sneller dan je gedachten. Dan kun je die keus niet maken en weet je eigenlijk achteraf pas of je wel of niet de juiste keuze hebt gemaakt.
Dus soms heb je de keuze, soms niet....