Fabiola baasje van Nina

Maak hier kennis met onze trouwe viervoeters. Deel je ervaringen over hen en stel je vragen ...
Plaats reactie
Fabiola
Berichten: 60
Lid geworden op: 28-08-2011 22:24

Fabiola baasje van Nina

Bericht door Fabiola » 17-09-2011 21:40

Hallo allemaal,

Ik ben dus Fabiola en mijn grootste hobby (naast mijn gezin) zijn mijn honden.
Jaren heb ik groenendaelers getraind tot hoog nivo, maar helaas moet ik op de 1 of andere manier steeds afscheid van ze nemen.
Al geloof ik dat een dier nooit voor niets een bepaalde tijd in je leven is.
Afgelopen juli hebben wij onze groenendaeler Trevor herplaatst, omdat we moeten verhuizen naar een plek waar hij niet gelukkig zou worden.
Voor mijn maatje heb ik ervoor gekozen om hem verder op te laten groeien bij een nieuw baasje waar hij zichzelf kon blijven zonder stress voor hem, maar uiteindelijk ook voor mij.
Deze mensen zijn heel erg gelukkig met hem en ik heb een mooie tijd samen met hem gehad.

Trevor en ik waren (zijn) hele dikke maatjes.
Ik kon alles met hem en hij deed alles voor mij.
Als ik blij was, dan was hij dat met mij, maar als ik niet lekker in mijn vel zat, dan wist hij dit en week hij niet van mij af.
Iedere zaterdag stonden we in weer en wind op het veld om cursus te volgen.
Wat is mijn vent gegroeid in deze tijd.
Al was ik nog zo beroerd, ik kwam altijd met een grote lach op mijn gezicht terug.
Dat was ons uurtje waar zelfs mijn gezin niet tussen kwam.
De nieuwe baas is helemaal gek van hem en in de wolken met zo'n goed luisterende hond.

Sinds mei hadden we er een heidewachtel meisje aan ons gezin toegevoegd.
Vooral voor Trevor als speel maatje (te lang verhaal om uit te leggen waarom hij dan 2 maanden later weg is).
We hadden al vaker gekeken voor een ras wat we leuk vonden, want Marischka vond het wel fijn om naast de groenendaeler ook een andere hond te hebben.
Ik kon het daarmee prima eens zijn, want ik had mijn prachtige Trevor.

Nina had wat start probleempjes qua gezondheid, maar dat is helemaal goed gekomen.
Ik heb een hekel aan slecht opgevoede honden, dus ook Nina op cursus.
Was een uitdaging, want een herder opvoeden is toch anders dan een jachthond opvoeden.
Trevor was mijn werkhond en Nina moest gewoon opgevoed worden.
Zo begon het.

Het begin van opvoeden van een hond vind ik super saai, MAAR...DE BASIS VOOR DE REST VAN HUN LEVEN!
Vond het wel grappig, want Nina was toch een stuk slimmer dan ik dacht.
Een simpel op te voeden hond in vergelijking dan dat het met Trevor was.
Nina heeft de basis cursus pup gedaan en sloeg toen de gevorderde pup en de cursus daarna ook over.
Met haar half jaar is ze vorige week gestart met haar basis certificaat politiehond.
En ik ben super trots op haar.

Wat ik eigenlijk het meest bijzondere vind is de gevoelsband.
Trevor was mijn trots....hij was de mooiste hond en de liefste hond en noem maar op.
Hij had een strenge hand nodig, want anders had hij het gevoel mij te moeten beschermen en de baas in huis te zijn.
We waren een geweldig team samen.

Maar dan ga je een meisje opvoeden die het tegenovergestelde is.
Onderdanig, super lief, ondeugend, uitdagend, grappig enz.
En doordat ik Trevor los moest laten had mijn gevoel voor dieren een muur gekregen.
Dus ik had het leuk met Nina en gaf haar echt wel de liefde (ik straalde uit helemaal gek van haar te zijn, maar zo voelde dat niet), maar het was anders.
Totdat mijn trainer zei...Fab....Nina is geen Trevor....
Nina wilde alleen maar gewaardeerd worden, en aardig gevonden worden en ze doet alles voor me.
Nina moest ik anders gaan opvoeden.
Trevor was oude jongens krentebrood, maar Nina wilde meer van mij.
Niet alleen de aandacht, verzorging en alles wat daarbij hoort....
Ik moest mijn hart openen en haar letterlijk toelaten.
Kan niet uitleggen hoe en wat, maar ze........het lijkt wel of we samen iets uit te zoeken hebben.
(oef wat vaag)
Ze vertrouwd me blindelings en is super blij om ook maar wat te doen.
Trevor was een heerlijke knuffel ( en god....wat mis ik hem), maar Nina is echt liefde....wil gevuld worden met liefde, maar geeft ook liefde.
Nina is ook de 1e hond waarbij ik me schuldig voel als ik haar even flink op haar plek zet.
Al weet ik dat ze dit soms echt nodig heeft, want ze steelt eten als ze de kans krijgt, de was is niet veilig, plaagt de kinderen enz.
Dus soms heeft ze echt een preek nodig, maar die ogen van haar dan...
Dan heb ik eigenlijk al spijt.

Dan hebben we onze 9 jaar oude Jack Russel Maddy.
Maddy is net zo'n plant die je pas mist als die er niet meer is.
Ligt in haar mandje en slaapt vooral.
Maddy is de reden dan we nooit meer een JR nemen, want zo lief, gemakkelijk en goed luisterend krijgen we ze nooit meer.
Zo rustig, stabiel, lief, maar ook gemakzuchtig (onder in de kinderwagen gaan liggen, want waarom zou je lopen als je gereden kunt worden).
Maddy is echt Marischka haar hondje.
Op schoot liggen, aaien en "de rest bepaal ik zelf wel" hondje.

Nou....even een heeeeeeeeeeeel verhaal over mijn honden.
Maar doordat ik de nodige honden zelf opgevoed heb, maar ook mensen geregeld advies geef, ervaring opgedaan heb in een hondenpension, heb ik redelijk kijk op honden gedrag.
Ik vind mezelf geen deskundige, maar heb veel ervaring met opvoeden.
Dus zijn er vragen, kom er maar mee...

Uiteraard ben ik vooral ook benieuwd naar jullie dieren.
Maar ook naar de ervaring op gebied van contact met jullie dieren.
Ik weet precies wanneer er iets is met mijn hond.
Al kan ik er niet altijd mijn vinger op leggen.
Maar het klopt altijd.
Ik voel het gewoon...

Hoe is dit bij jullie?

Groetjes Fabiola

Ohansa Ainila Mato
Beheerder
Berichten: 980
Lid geworden op: 21-08-2011 22:13

Bericht door Ohansa Ainila Mato » 17-09-2011 21:51

Hihi..
Tja wat zal ik zeggen.....JR Maddigan Danne en Heidewachtelpup Nina....maar dan het andere baasje.
Maddy kreeg ik van Fabiola 9 jaar geleden met de kerst. Ze was zo klein dat ze in haar binnenzak paste (en ik maar zoeken op de grond waar ze nou was).
Maddy noemen we ook wel onze gevlekte lik-graag-terriër, want ze is absoluut niet een standaard JR.....kan iemand er wat zinnigs over vertellen?
Maddy haar grootste hobby is lekker slapen en op je schoot liggen en geaaid worden, zo nu en dan even de pootjes strekken en ééns in de 2 maanden even 10 minuten JR-gedrag laten zien.

Nina daarentegen....ik heb werkelijk nog nooit zooooooooo'n pup meegemaakt....geweldig, van lief tot stronteigenwijs, van ondeugend tot zeer goed luisterend....lekker gek en een geweldige knuffel.
En...nog veel meer bijzonder voor mij is het feit dat ze mijn overleden maatje Lotte evenaart.

Het mooie vind ik de communicatie die we met de honden hebben, de meeste mensen zijn zich er niet bewust van, maar honden communiceren zoveel.
Ik hou hele verhalen tegen mijn honden, en grappig genoeg lijken ze vaak te begrijpen wat ik bedoel....althans....ze zijn beleefd genoeg om te doen alsof :wink:

Cikala
In respect voor Moeder Aarde, mijn voorouders, gidsen, leraren, totem- en krachtdieren

Ainila Heca Wiya
Beheerder
Berichten: 1631
Lid geworden op: 22-08-2011 00:24

Bericht door Ainila Heca Wiya » 18-09-2011 16:06

Dankje fabiola voor jou geschreven verhaal uit je hart gegrepen.
Zo hadden wij vorige jaar voor de kerst nog een mechelse herder onze Rienus hij is helaas op 16 jarige leeftijd net voor kerst heen gegaan .Hij had de 5 certificaten politiehond behaalt.Hij wist ook het leven thuis en op de sport te splitsen.Wij missen hem nu nog iedere dag.Terug kijkend naar al die leuke dingen die wij met hem als groei en ontwikkeling mee hebben gemaakt.Zo is mijn motto onze viervoeters komen en gaan zo is in het leed van verdriet een anderen mechelse herder ons pad gekruist hij heet Paco.Niet te vergelijken met Rienus wel vult hij deze leegte op in lekker ondeugend te zijn.Hij is nu 10 maanden en gedraagt zich als een klein puber hondje.Hij weerspeigeld zich telkens weer in de Jackrussel onze Tarzan van 8 jaar.Kan je zien dat in vele dingen een weerspiegeling bedrog kan zijn.Dat wij altijd in de spiegel zouden moeten kijken naar het zelf wat voor kracht wij bezitten,wat onze viervoeters niet de kans toe krijgen.

Daarom wil mijn man (Hans) Ook met onze Paco naar de hondensport om hem te laten ervaren zoals zijn gelijken.Groot en fors.Een weerspiegeling van de gelijken groten.Om hem, te laten weten dat hij niet kort en klein is zodat zijn gedrag met zijn lichaam mee groeit voor zijn verder ontwikkeling.Hij heeft een indiaanse naam het betekent,Adelaar.In opleiding nog een update over mijn dierbaren viervoeters,Paco en Tarzan.

Paco,
Afbeelding

Tarzan,

Afbeelding
Welkom medereizigers!

WE DIENEN TE WETEN DAT WIJ ZELF DIE VERANDERING ZIJN !!

"Je bent op het moment dat je besluit te ZIJN."

"Bevrijd, Verspreid en Verbind !

Fabiola
Berichten: 60
Lid geworden op: 28-08-2011 22:24

Bericht door Fabiola » 18-09-2011 16:27

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Hier Trevor en Nina.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Ohansa Ainila Mato
Beheerder
Berichten: 980
Lid geworden op: 21-08-2011 22:13

Bericht door Ohansa Ainila Mato » 18-09-2011 16:28

Maddigan Danne (onze JR van 9 jaar) is een keltische naam: Maddigan betekend Moeder Godin en Danne betekend Klein hondje. Nou en het klopt ook hoor. Ze is qua honden de meest stabiele factor in ons gezinnetje en ze is klein :wink:

Nina (onze Heidewachtel van 6 maanden) is ook een Indiaanse naam en betekend sterk.

Het grappige is dat we altijd van te voren al namen hadden bedacht, nog voor we de pup hadden gezien en alle namen kloppen ook bij de honden.
Evenzo met de katten die we hebben gehad.

Cikala
In respect voor Moeder Aarde, mijn voorouders, gidsen, leraren, totem- en krachtdieren

Fabiola
Berichten: 60
Lid geworden op: 28-08-2011 22:24

Bericht door Fabiola » 18-09-2011 16:32

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

En onze Maddigan Danne...

Fabiola
Berichten: 60
Lid geworden op: 28-08-2011 22:24

Bericht door Fabiola » 18-09-2011 17:11

Hai Karin,

Geen enkele hond is hetzelfde en een hart heeft vele kamertjes zeg ik dan maar.
En ieder dier heeft zijn eigen plekje die ze veroveren, want dat doen ze vroeg of laat allemaal.
En allemaal laten ze iets achter in hun kamertje in je hart.
Het blijven gevoelige plekjes en dat zijn ze waard.
Want Rienus was uniek en Paco geeft afleiding in het begin, maar laat zijn eigen sporen weer na en is bezig met het vullen van zijn kamertje in je hart met mooie, leuke, grappige, ontroerende en stoute herinneringen die altijd bij je blijven.

Ainila Heca Wiya
Beheerder
Berichten: 1631
Lid geworden op: 22-08-2011 00:24

Bericht door Ainila Heca Wiya » 18-09-2011 18:40

Inderdaad Fabiola lol alle viervoetrers geven ons een les,waarvan wij weer leren,of helemaal niks van willen weten. oops
Welkom medereizigers!

WE DIENEN TE WETEN DAT WIJ ZELF DIE VERANDERING ZIJN !!

"Je bent op het moment dat je besluit te ZIJN."

"Bevrijd, Verspreid en Verbind !

Plaats reactie

Terug naar “Dieren”